Dictionary of Greek. 2013.
ξεπατώνω — ξεπατώνω, ξεπάτωσα βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ξεπατώνω — ξεπάτωσα, ξεπατώθηκα, ξεπατωμένος 1. βγάζω, αφαιρώ τον πάτο πράγματος (καλαθιού, βαρελιού, κοφινιού κτλ.): Ξεπατώθηκε το καλάθι. 2. βγάζω, ξηλώνω το πάτωμα, το δάπεδο: Ξεπατώσαμε το δωμάτιο, για να το στρώσουμε με μάρμαρο. 3. μτφ., κουράζω… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ξ(ε)- — (Μ ξ[ε] ) αχώριστο μόριο ρημάτων (προρρηματικό) που επεκτάθηκε και σε ουσιαστικά. Προήλθε από την πρόθεση ἐκ / ἐξ. Η μορφή ξ ερμηνεύεται από ρ. συνθ. με την πρόθεση έξ, με σίγηση τού αρκτικού ε (πρβλ. ξανοίγω < ἐξ ανοίγω, ξαρματώνω < ἐξ… … Dictionary of Greek
ξεκωλώνω — και ξεκωλιάζω 1. αφαιρώ τον πάτο, τη βάση δοχείου ή σκεύους (α. «τόν ξεκώλωσες τον κουβά» β. «ξεκωλώθηκε το κοφίνι από το βάρος») 2. (το ενεργ. και το μέσ.) καταπονώ κάποιον υπερβολικά, κουράζω πολύ, ξεπατώνω στη δουλειά («μάς ξεκώλωσε στη… … Dictionary of Greek
ξεπάτωμα — το [ξεπατώνω] 1. η αφαίρεση τού πυθμένα, η απόσπαση τού πάτου 2. ολοκληρωτική καταστροφή, εξόντωση, ξεκλήρισμα 3. μεγάλη εξάντληση, καταπόνηση … Dictionary of Greek
